Dz.U. 2018.436
Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego
z dnia 16 lutego 2018 r.
w sprawie pomocy de minimis w ramach programów lub przedsięwzięć
Opracowano na podstawie: Dz.U. z 2018 r. poz. 436
Na podstawie art. 26 ust. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2018 r. poz. 87) zarządza się, co następuje:
Rozdział 1
Przepisy ogólne
§ 1.
1. Rozporządzenie określa programy lub przedsięwzięcia ustanawiane przez ministra właściwego do spraw nauki, w ramach których będzie udzielana pomoc de minimis na realizację zadań wynikających z polityki naukowej i naukowo-technicznej państwa, zwana dalej „pomocą”, przeznaczenie, warunki i tryb przyznawania oraz rozliczania, sposób kumulowania, maksymalne wielkości, maksymalną intensywność pomocy, a także szczegółowy zakres informacji zawartych we wniosku o przyznanie pomocy oraz w raporcie rocznym i raporcie końcowym z wykorzystania środków finansowych stanowiących pomoc.
2. Pomoc przyznaje się zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 1), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji nr 1407/2013”.
§ 2.
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o przedsiębiorcy, należy przez to rozumieć przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 1 załącznika I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z 26.06.2014, str. 1, z późn. zm.).
§ 3.
1. Pomoc nie może być przyznana w przypadkach, o których mowa w art. 1 ust. 1 rozporządzenia Komisji nr 1407/2013.
2. Jeżeli przedsiębiorca ubiegający się o pomoc prowadzi działalność w sektorach wyłączonych, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. a–c rozporządzenia Komisji nr 1407/2013, oraz w innych sektorach lub obszarach działalności wchodzących w zakres stosowania rozporządzenia Komisji nr 1407/2013, pomoc może zostać mu przyznana pod warunkiem, że przedsiębiorca ten zobowiąże się do prowadzenia wyodrębnionej ewidencji księgowej dla działalności w sektorze wyłączonym oraz dla pozostałej działalności gospodarczej, w tym do przypisywania przychodów i kosztów na podstawie konsekwentnie stosowanych i mających uzasadnienie metod.
§ 4.
Pomoc jest przyznawana z zachowaniem warunków dotyczących kumulacji określonych w art. 5 rozporządzenia Komisji nr 1407/2013.
§ 5.
Wielkość pomocy ustala się zgodnie z art. 3 ust. 2, 3 i 5–9 rozporządzenia Komisji nr 1407/2013.
§ 6.
1. Minister właściwy do spraw nauki, zwany dalej „ministrem”, przyznaje pomoc na podstawie wniosku złożonego w formie dokumentu elektronicznego opatrzonego kwalifikowanym podpisem elektronicznym albo podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP osoby upoważnionej do reprezentowania przedsiębiorcy, na elektroniczną skrzynkę podawczą ministra.
2. Szczegółowy zakres informacji zawartych we wniosku o przyznanie pomocy określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.
3. Do wniosku o przyznanie pomocy przedsiębiorca dołącza:
1) wszystkie zaświadczenia o pomocy de minimis, pomocy de minimis w rolnictwie i pomocy de minimis w rybołówstwie, jakie otrzymał w roku podatkowym, w którym ubiega się o pomoc, oraz w okresie dwóch poprzednich latach podatkowych albo oświadczenia o wielkości pomocy de minimis otrzymanej w tym okresie, albo oświadczenia o nieotrzymaniu takiej pomocy w tym okresie;
2) informacje niezbędne do przyznania pomocy określone w przepisach dotyczących zakresu informacji przedstawianych przez podmiot ubiegający się o pomoc wydanych na podstawie art. 37 ust. 2a ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2018 r. poz. 362).
§ 7.
Zespół, o którym mowa w art. 52 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki, dokonuje oceny wniosków o przyznanie pomocy i przedstawia ministrowi jej wyniki wraz z opinią dotyczącą przyznania albo odmowy przyznania pomocy. W przypadku propozycji dotyczącej przyznania pomocy w kwocie niższej niż wnioskowana albo odmowy przyznania pomocy, zespół przedstawia ministrowi szczegółowe uzasadnienie.
§ 8.
W terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji o przyznaniu pomocy przedsiębiorca składa w urzędzie obsługującym ministra trzy egzemplarze umowy określającej warunki jej realizacji i finansowania, a także rozliczania przyznanej pomocy, zwanej dalej „umową”, podpisanej przez osoby upoważnione do reprezentowania przedsiębiorcy. Niedotrzymanie terminu uznaje się za rezygnację z zawarcia umowy i z przyznanej pomocy.
§ 9.
1. Przedsiębiorca składa raport roczny z wykorzystania środków finansowych na naukę stanowiących pomoc w poprzednim roku, zwany dalej „raportem rocznym”, w terminie do dnia 15 lutego roku następującego po roku, w którym została przyznana mu pomoc.
2. Przedsiębiorca składa raport końcowy z wykorzystania środków finansowych na naukę stanowiących pomoc, zwany dalej „raportem końcowym”, w terminie 60 dni od dnia zakończenia realizacji zadania określonego w umowie.
3. Szczegółowy zakres informacji zawartych w raporcie rocznym i raporcie końcowym określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.
4. Raport roczny i raport końcowy składa się w formie dokumentu elektronicznego opatrzonego kwalifikowanym podpisem elektronicznym albo podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP osoby upoważnionej do reprezentowania przedsiębiorcy na elektroniczną skrzynkę podawczą ministra.
§ 10.
Niezłożenie raportu rocznego w terminie, o którym mowa w § 9 ust. 1, albo raportu końcowego w terminie, o którym mowa w § 9 ust. 2, stanowi podstawę do odstąpienia przez ministra od umowy z wezwaniem do zwrotu, w całości albo w części, przekazanych środków finansowych stanowiących pomoc.
§ 11.
1. Do oceny są kierowane wyłącznie raporty roczne i raporty końcowe spełniające wymagania formalne określone w rozporządzeniu. W przypadku złożenia raportu rocznego albo raportu końcowego niespełniającego wymagań, wzywa się przedsiębiorcę do usunięcia braków formalnych w terminie 14 dni od dnia otrzymania wezwania z pouczeniem, że ich nieusunięcie spowoduje nieprzyjęcie raportu przez ministra.
2. W przypadku stwierdzenia, że przekazany raport roczny albo raport końcowy został sporządzony nieprawidłowo lub jest nierzetelny, wzywa się przedsiębiorcę do jego uzupełnienia lub poprawienia w wyznaczonym terminie, z pouczeniem, że nieuzupełnienie lub niepoprawienie raportu spowoduje jego nieprzyjęcie przez ministra.
3. W przypadku nieprzyjęcia przez ministra raportu rocznego albo raportu końcowego przepis § 10 stosuje się odpowiednio.
§ 12.
1. Na podstawie oceny raportu rocznego minister może wezwać przedsiębiorcę do zwrotu, w całości albo w części, przekazanych środków finansowych stanowiących pomoc.
2. Na podstawie oceny raportu końcowego minister uznaje zadanie, na które została przyznana pomoc, za:
1) zrealizowane;
2) zrealizowane nienależycie albo niezrealizowane, z wezwaniem do zwrotu przekazanych środków finansowych stanowiących pomoc.
3. Zwrotu środków finansowych stanowiących pomoc dokonuje się na rachunek bankowy urzędu obsługującego ministra wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych naliczonymi za okres od dnia przekazania tych środków do dnia ich zwrotu.
§ 13.
1. W terminie 14 dni od dnia:
1) ustalonego w umowie jako dzień zakończenia realizacji zadania, na które została przyznana pomoc, albo
2) zakończenia realizacji zadania, na które została przyznana pomoc, jeżeli nastąpiło ono przed dniem ustalonym w umowie
— niewykorzystane środki finansowe stanowiące pomoc podlegają zwrotowi na rachunek bankowy urzędu obsługującego ministra.
2. Niezwrócenie niewykorzystanych środków finansowych stanowiących pomoc w terminie, o którym mowa w ust. 1, powoduje naliczenie odsetek w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych od dnia następującego po dniu, w którym termin ten upłynął, do dnia zwrotu tych środków.
Rozdział 2
Pomoc w ramach programu TOP100 Innowatorzy Gospodarki
§ 14.
Pomocy udziela się na zadania mające na celu wzmacnianie kompetencji pracowników przedsiębiorców lub osób współpracujących z tymi przedsiębiorcami, w zakresie zarządzania badaniami naukowymi oraz komercjalizacją wyników prac B+R przez ich udział w stażach zagranicznych w jednostkach naukowych lub u zagranicznych przedsiębiorców posiadających doświadczenie w prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej oraz komercjalizacji jej wyników, w ramach programu TOP100 Innowatorzy Gospodarki.
§ 15.
1. Kosztami kwalifikującymi się do objęcia pomocą, zwanymi dalej „kosztami kwalifikowalnymi”, są:
1) koszty wynagrodzeń osób zaangażowanych bezpośrednio w realizację zadania, o którym mowa w § 14;
2) koszty stypendiów wypłaconych stażystom;
3) koszty udziału w szkoleniach i konferencjach oraz koszty organizacji szkoleń, konferencji, paneli ekspertów, staży i spotkań związanych z tematyką zadania, o którym mowa w § 14;
4) koszty opracowań, wydawnictw, zakupu usług informatycznych oraz zbiorów informacji (bazy danych, dostęp do źródeł informacji, profesjonalne opracowania);
5) koszty krajowych i zagranicznych podróży służbowych związanych z realizacją zadania, o którym mowa w § 14, osób bezpośrednio zaangażowanych w jego realizację;
6) koszty udziału w przedsięwzięciach informacyjno-promocyjnych w ramach wystaw, targów.
2. Intensywność pomocy nie może przekroczyć:
1) w przypadku mikroprzedsiębiorcy lub małego przedsiębiorcy — 100% kosztów kwalifikowalnych;
2) w przypadku pozostałych przedsiębiorców — 80% kosztów kwalifikowalnych.
Rozdział 3
Przepisy końcowe
§ 16.
Zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia pomoc jest udzielana do dnia 30 czerwca 2021 r.
§ 17.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. [tj. dnia 14.03.2018 r. — przyp. redakcji]
