Możliwość korzystania ze zwolnienia podmiotowego i brak prawa do odliczenia

4

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 czerwca 2021 r. (data wpływu 21 czerwca 2021 r.), uzupełnionym pismem, (data wpływu 3 września 2021 r.) w odpowiedzi na wezwanie z 24 sierpnia 2021 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego i braku prawa do odliczenia podatku VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 czerwca 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego i braku prawa do odliczenia podatku VAT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

S. jest podmiotem ekonomii społecznej korzystającym ze zwolnienia podmiotowego w odniesieniu do sprzedaży nieprzekraczającej w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000,00 zł – zgodnie z art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z zawartą umową z Urzędem Marszałkowskim Woj. […] o przyznanie pomocy na rozwój działalności polegającej na świadczeniu usług rehabilitacyjnych, Urząd Marszałkowski wezwał Spółdzielnię do przedłożenia interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacji indywidualnej) dotyczącej ww. zwolnienia i braku możliwości odliczenia podatku VAT przez Spółdzielnię, przez co koszt podatku VAT został zaliczony do kosztów kwalifikowalnych w ww. dofinansowaniami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy S., korzystająca z podmiotowego zwolnienia z podatku VAT – na podst. art. 113 ustawy prawidłowo zaliczyła do kosztów kwalifikowalnych we wniosku o płatność dot. umowy przyznania pomocy – koszt podatku VAT?

W nadesłanym do wniosku uzupełnieniu, data wpływu 3 września 2021 r. Wnioskodawca doprecyzował pytania następująco:

    1. Czy S. może skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podst. art. 113 ustawy od podatku od towarów i usług jeśli wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000,00 zł?
    2. Czy w przypadku zwolnienia na podst. art. 113 ustawy podmiot ma jakąkolwiek możliwość skorzystania z odliczenia podatku naliczonego, otrzymania zwrotu tego podatku lub zwrotu różnicy podatku w odniesieniu do towarów i usług nabytych w okresie zwolnienia, o którym mowa powyżej?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy, zgodnie z art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług S. korzysta ze zwolnienia podmiotowego. Wobec powyższego prawidłowo został zaliczony koszt podatku VAT do kosztów kwalifikowalnych w ww. wniosku o dofinansowanie.

W nadesłanym do wniosku uzupełnieniu, data wpływu 3 września 2021 r. Wnioskodawca doprecyzował swoje stanowisko następująco:

W ocenie Wnioskodawcy skoro wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000,00 zł może on skorzystać ze zwolnienia na podst. art. 113 ustawy. Jednocześnie w przypadku zwolnienia na podst. art. 113 ustawy podatnik nie ma możliwości skorzystania z odliczenia podatku naliczonego, otrzymania zwrotu tego podatku lub zwrotu różnicy podatku w odniesieniu do towarów i usług nabytych w okresie zwolnienia, o którym mowa powyżej. Zatem podatnik ponosi w całości koszt podatku VAT od usług i towarów nabytych w okresie zwolnienia i nie ma możliwości skorzystania z odliczenia podatku lub otrzymania jego zwrotu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

  1. Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
    1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
      1. sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
    2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
      1. transakcji związanych z nieruchomościami,
      2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
      3. usług ubezpieczeniowych

    – jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

Jak stanowi art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.

W myśl art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z ust. 9 cyt. artykułu, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Stosownie do treści art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

  1. dokonujących dostaw:
    1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
    2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      • energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
      • wyrobów tytoniowych,
      • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
    3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
    4. terenów budowlanych,
    5. nowych środków transportu,
    6. następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
      • preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
      • komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
      • urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
      • maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
    7. hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
      • pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
      • motocykli (PKWiU ex 45.4);
  2. świadczących usługi:
    1. prawnicze,
    2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
    3. jubilerskie,
    4. ściągania długów, w tym factoringu;
  3. Nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że jeśli Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności świadczy usługi rehabilitacyjne których wartość sprzedaży nie przekroczyła w roku 2020 kwoty 200 000,00 zł i jeśli nie wykonuje żadnych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, to Wnioskodawca ma prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zastosowania zwolnienia należy uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również tego czy w przypadku zastosowania ww. zwolnienia ma możliwość skorzystania z odliczenia podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zatem ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 ustawy.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że S. korzysta ze zwolnienia podmiotowego w odniesieniu do sprzedaży nieprzekraczającej w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000,00 zł zgodnie z art. 113 ustawy od towarów i usług. Wnioskodawca realizuje działalność polegającą na świadczeniu usług rehabilitacyjnych na podstawie zawartej umowy o przyznanie pomocy z Urzędem Marszałkowskim.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie są spełnione, ponieważ Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego na podst. art. 113, zatem świadczone usługi rehabilitacyjne nie będą służyły czynnościom opodatkowanym. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych z tytułu prowadzonej działalności.

Tym samym, Wnioskodawcy z tego tytułu nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy. Powyższe wynika z faktu, iż w analizowanym przypadku nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 września 2021 roku, sygn. akt. 0114-KDIP1-1.4012.391.2021.2.MKA