Ostatnia zmiana Dz.U. 2017.1923
Rozporządzenie Ministra Zdrowia
z dnia 6 października 2004 r.
w sprawie sposobów dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów
Opracowano na podstawie: Dz.U. z 2017 r. poz. 1923
Na podstawie art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2017 r. poz. 125 i 767) zarządza się, co następuje:
§ 1.
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o lekarzu, rozumie się przez to również lekarza dentystę.
§ 2.
1. Doskonalenie zawodowe lekarza obejmuje aktywność zawodową w ramach samokształcenia lub w zorganizowanych formach kształcenia podyplomowego poprzez odbywanie szkolenia specjalizacyjnego, zwanego dalej „specjalizacją”, nabywanie umiejętności zawodowych z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych, zwane dalej „umiejętnością”, oraz doskonalenie w innych formach kształcenia.
2. Dopełnienie obowiązku doskonalenia zawodowego lekarza polega na stałej aktywności zawodowej.
3. Lekarz potwierdza aktywność zawodową poprzez uzyskiwanie odpowiedniej liczby punktów edukacyjnych, obliczonych w ustalonych okresach rozliczeniowych.
§ 3.
Lekarz realizuje obowiązek doskonalenia zawodowego poprzez:
1) realizowanie programu specjalizacji lub umiejętności;
2) udział w kursie medycznym nieobjętym programem odbywanej specjalizacji lub nabywanej umiejętności;
2a) udział w kursie medycznym realizowanym za pośrednictwem środków przekazu telewizyjnego i sieci internetowej z ograniczonym dostępem, który uzyskał akceptację Naczelnej Rady Lekarskiej;
3) udział w krajowym lub zagranicznym kongresie, zjeździe, konferencji lub sympozjum naukowym;
4) odbycie praktyki klinicznej w krajowym lub zagranicznym ośrodku specjalistycznym;
5) udział w posiedzeniu oddziału stowarzyszenia działającego jako „kolegium specjalistów” albo „lekarskie towarzystwo naukowe”, zwane dalej „towarzystwem naukowym”, lub udział w posiedzeniu sekcji albo koła tego stowarzyszenia lub towarzystwa naukowego;
6) udział w szkoleniu wewnętrznym organizowanym przez podmiot leczniczy, w którym lekarz udziela świadczeń zdrowotnych, lub przez grupę lekarzy;
7) wykład lub doniesienie w formie ustnej lub plakatowej na kongresie, zjeździe, konferencji lub sympozjum naukowym;
8) udział w programie edukacyjnym krajowym lub zagranicznym, który uzyskał akceptację Naczelnej Rady Lekarskiej, udostępnianym za pośrednictwem środków przekazu telewizyjnego, sieci internetowej i innych mediów, umożliwiających wiarygodne sprawdzenie uzyskanej przez uczestnika wiedzy lub umiejętności i potwierdzenie jego tożsamości;
9) uzyskanie stopnia naukowego doktora, doktora habilitowanego lub tytułu profesora — w zakresie nauk medycznych;
10) napisanie i opublikowanie fachowej książki medycznej, rozdziału w książce lub edukacyjnego programu multimedialnego;
11) napisanie i opublikowanie książki o charakterze medycznym, rozdziału w książce lub edukacyjnego programu multimedialnego;
12) przetłumaczenie i opublikowanie fachowej książki medycznej, rozdziału w książce lub edukacyjnego programu multimedialnego;
13) autorstwo lub współautorstwo artykułu opublikowanego w fachowym czasopiśmie medycznym wymienionym w części A lub B wykazu czasopism naukowych, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 44 ust. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2016 r. poz. 2045, z późn. zm.);
14) napisanie i opublikowanie artykułu w innym recenzowanym, fachowym czasopiśmie medycznym;
15) przetłumaczenie i opublikowanie artykułu w fachowym czasopiśmie medycznym;
16) sprawowanie funkcji opiekuna stażu podyplomowego;
17) kierowanie specjalizacją lub nabywaniem umiejętności przez lekarzy lub lekarzy dentystów;
18) indywidualną prenumeratę fachowego czasopisma medycznego wymienionego w części A lub B wykazu czasopism naukowych, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 44 ust. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki;
19) przynależność do kolegium specjalistów lub towarzystwa naukowego.
§ 4.
1. Lekarz realizujący obowiązek doskonalenia zawodowego prowadzi indywidualną ewidencję przebiegu doskonalenia zawodowego, w formie „Ewidencji Doskonalenia Zawodowego”, której wzór jest określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia.
2. „Ewidencję Doskonalenia Zawodowego” lekarz otrzymuje nieodpłatnie od okręgowej izby lekarskiej, której jest członkiem.
3. Lekarz przedstawia okręgowej radzie lekarskiej do wglądu „Ewidencję Doskonalenia Zawodowego” wraz z dokumentami stanowiącymi potwierdzenie odbycia określonych form doskonalenia zawodowego przed zakończeniem okresu rozliczeniowego.
4. Dopełnienie obowiązku doskonalenia zawodowego lekarza okręgowa rada lekarska potwierdza przez dokonanie wpisu w okręgowym rejestrze lekarzy oraz w dokumencie „Prawo wykonywania zawodu lekarza” albo „Prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty”, w części „wpisy uzupełniające”. Wzór wpisu do dokumentu prawa wykonywania zawodu stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia.
5. Potwierdzenia, o którym mowa w ust. 4, dokonuje się na podstawie przedłożonej przez lekarza „Ewidencji Doskonalenia Zawodowego” oraz dokumentacji potwierdzającej odbycie określonych form doskonalenia zawodowego.
6. Liczbę punktów edukacyjnych odpowiadających poszczególnym formom doskonalenia zawodowego określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.
§ 5.
1. Dopełnienie przez lekarza obowiązku doskonalenia zawodowego rozlicza się w następujących po sobie okresach rozliczeniowych obejmujących 48 miesięcy.
2. Ustala się, że lekarz dopełnia obowiązku doskonalenia zawodowego, o którym mowa w § 2 ust. 2, jeżeli w okresie rozliczeniowym uzyskuje co najmniej 200 punktów edukacyjnych.
3. Uzyskanych punktów edukacyjnych ponad liczbę określoną w ust. 2 nie przenosi się na następny okres rozliczeniowy.
§ 6.
Określa się sposób ustalania liczby punktów edukacyjnych:
1) za realizowanie programu specjalizacji lub umiejętności — punkty otrzymuje się wyłącznie za minimalny okres danej specjalizacji lub umiejętności, określony w jej programie;
2) za opublikowanie referatu naukowego wygłoszonego na krajowym lub zagranicznym kongresie, zjeździe, konferencji lub sympozjum naukowym — nie dolicza się punktów, które przysługują za wygłoszenie referatu;
3) za opublikowanie rozprawy doktorskiej lub habilitacyjnej — nie dolicza się punktów;
4) za wykład o tej samej treści mimo wielokrotnego prezentowania — punkty uzyskuje się tylko raz.
§ 7.
Lekarz realizujący obowiązek doskonalenia zawodowego w ramach programu przyjętego przez towarzystwo naukowe lub kolegium specjalistów, po akceptacji go przez Naczelną Radę Lekarską, może wystąpić do okręgowej izby lekarskiej, której jest członkiem, o wpisanie do okręgowego rejestru lekarzy liczby punktów uzyskanych w okresie rozliczeniowym, zgodnie z załącznikiem nr 3 do rozporządzenia, na podstawie zaświadczenia wydanego przez to towarzystwo lub kolegium.
§ 8.
1. Lekarz nie dopełnił obowiązku doskonalenia zawodowego, jeżeli w okresie 48 miesięcy nie uzyskał liczby punktów określonej w § 5 ust. 2.
2. Uzyskana w okresie rozliczeniowym liczba punktów mniejsza niż określona w § 5 ust. 2 nie jest zaliczana w poczet następnego okresu rozliczeniowego.
3. Niedopełnienie obowiązku doskonalenia zawodowego jest odnotowywane w okręgowym rejestrze lekarzy.
§ 9.
Jeżeli w okresie rozliczeniowym lekarz zostaje członkiem innej okręgowej izby lekarskiej, okręgowa rada lekarska tej izby uwzględnia dotychczas uzyskane przez niego punkty edukacyjne.
§ 10.
1. Posiadane przez lekarza dokumenty ewidencji przebiegu doskonalenia zawodowego wydane przed dniem wejścia w życie rozporządzenia zachowują moc.
2. Punkty edukacyjne uzyskane przed dniem wejścia w życie rozporządzenia zalicza się do pierwszego okresu rozliczeniowego.
§ 11.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. [tj. 06.11.2004 r. — przyp. redakcji]
