Rozp. w sprawie szczegółowego wykazu świadczeń dodatkowych, które mogą być przyznane osobom kierującym niektórymi podmiotami prawnymi…

572

Dz.U. 2003.14.139

Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów

z dnia 21 stycznia 2003 r.

w sprawie szczegółowego wykazu świadczeń dodatkowych, które mogą być przyznane osobom kierującym niektórymi podmiotami prawnymi, oraz trybu ich przyznawania

Opracowano na podstawie: Dz.U. z 2003 r. Nr 14, poz. 139

Na podstawie art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz. U. Nr 26, poz. 306, z 2001 r. Nr 85, poz. 924 i Nr 154, poz. 1799 oraz z  2002 r. Nr 113, poz. 984) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie ma zastosowanie do osób, o których mowa w  art. 2 pkt 1–4 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi, zwanej dalej „ustawą”.

§ 2.

1. Osobom, o których mowa w § 1, mogą być przyznane następujące świadczenia dodatkowe z tytułu zatrudnienia:

1) nagroda jubileuszowa przyznawana nie częściej niż co 5 lat,

2) odprawa pieniężna w razie ustania stosunku pracy w związku z przejściem na  emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy, zwana dalej „odprawą pieniężną”,

3) zwrot częściowych kosztów użytkowania udostępnionego lokalu mieszkalnego, w tym mieszkania służbowego;

4) świadczenia związane z korzystaniem z częściowo odpłatnych usług telekomunikacyjnych;

5) świadczenia z tytułu dodatkowego ubezpieczenia zdrowotnego, majątkowego oraz osobowego,

— w  wysokości do 25% wyższej niż ustalona w regulaminie wynagradzania, zakładowym i ponadzakładowym układzie zbiorowym pracy oraz w odrębnych przepisach.

2. Jeżeli zakładowy i ponadzakładowy układ zbiorowy pracy lub regulamin wynagradzania nie określa dla osób, o  których mowa w § 1, uprawnień do nagrody jubileuszowej lub odprawy pieniężnej, świadczenia te mogą być im przyznane w następującej wysokości:

1) nagroda jubileuszowa:

a) 75% wynagrodzenia miesięcznego — po 20 latach pracy,

b) 100% wynagrodzenia miesięcznego — po 25 latach pracy,

c) 150% wynagrodzenia miesięcznego — po 30 latach pracy,

d) 200% wynagrodzenia miesięcznego — po 35 i 40 latach pracy;

2) odprawa pieniężna;

a) 150% wynagrodzenia miesięcznego — po przepracowaniu co najmniej 15 lat,

b) 200% wynagrodzenia miesięcznego — po przepracowaniu co najmniej 20 lat.

§ 3.

1. Świadczenia dodatkowe przyznaje:

1) osobom wymienionym w art. 2 pkt 1 ustawy, zatrudnionym w podmiotach, o których mowa w art. 1 pkt 1–7 ustawy — właściwy organ z własnej inicjatywy lub  na umotywowany wniosek rady nadzorczej albo innego statutowego organu nadzorczego;

2) osobom innym niż wymienione w pkt 1 — organ lub osoba właściwe w sprawach czynności z zakresu prawa pracy.

2. Świadczenia dodatkowe przyznaje się osobom, o których mowa w § 1, przy zachowaniu ograniczeń co do wysokości tych świadczeń wynikających z art. 11 ust. 2 ustawy.

§ 4.

Przepisy rozporządzenia mają zastosowanie do świadczeń dodatkowych, które mogą być przyznawane począwszy od dnia 1 stycznia 2003 r.

§ 5.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. [tj. dnia 15.02.2003 r. — przyp. redakcji]