W Dzienniku Ustaw z dnia 18 sierpnia 2020 r. pod pozycją 1409 opublikowano obwieszczenie Marszałka Sejmu RP z dnia 16.07.2020 r., w załączniku do którego została zawarta nowa – urzędowo ujednolicona wersja ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2019 r. poz. 1482).
W jednolitym tekście wymienionej powyżej ustawy uwzględniono zmiany wynikające z:
- ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o realizowaniu usług społecznych przez centrum usług społecznych (Dz.U. poz. 1818),
- ustawy z dnia 31 lipca 2019 r. o świadczeniu uzupełniającym dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji (Dz.U. poz. 1622),
- ustawy z dnia 20 grudnia 2019 r. o zmianie ustawy o Solidarnościowym Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2473),
- ustawy z dnia 13 lutego 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach służących realizacji ustawy budżetowej na rok 2020 (Dz.U. poz. 278),
- ustawy z dnia 5 czerwca 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym odo osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1065),
- ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. o dodatku solidarnościowym przyznawanym w celu przeciwdziałania negatywnym skutkom COVID-19 (Dz.U. poz. 1068),
- przepisów ogłoszonych przed dniem 16 lipca 2020 r.
Regulacje przejściowe i dotyczące innych aktów prawnych oraz wskazujące terminy wejścia w życie określonych nowelizacji, pominięte w jednolitym tekście omawianej ustawy, wyszczególniono w ust. 2 obwieszczenia Marszałka Sejmu RP z dnia 16 lipca 2020 r.
Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. określa zadania państwa w zakresie promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia oraz aktywizacji zawodowej.
Wspomniana ustawa ma zastosowanie do obywateli RP oraz do cudzoziemców zamierzających wykonywać lub wykonujących pracę na terytorium RP, wskazanych w art. 1 ust. 3 pkt 2 tej ustawy (chodzi tutaj m.in. o obywateli państw członkowskich UE oraz obywateli państw EOG nienależących do UE, czy posiadających w RP status uchodźcy).
Ustawa o promocji zatrudnienia reguluje w szczególności:
- status bezrobotnego oraz osoby poszukującej zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, należne im świadczenia oraz sposoby aktywizacji zawodowej mającej na celu umożliwienie tym osobom powrót na rynek pracy,
- zasady funkcjonowania instytucji rynku pracy, do których zalicza się m.in. wojewódzkie oraz powiatowe urzędy pracy, OHP, agencje zatrudnienia oraz instytucje szkoleniowe,
- zasady i tryb przyznawania pracodawcom i innym podmiotom zatrudniającym skierowanych bezrobotnych pomocy publicznej,
- postępowanie dotyczące organizowania prac interwencyjnych i robót publicznych,
- zasady i warunki odbywania stażu przez bezrobotnego w miejscu pracy,
- finansowanie działań na rzecz kształcenia ustawicznego pracowników i pracodawców,
- obowiązki pracodawcy w razie konieczności dokonania zwolnienia monitorowanego,
- zasady oraz tryb opłacania przez pracodawców i inne zobowiązane podmioty składek na Fundusz Pracy,
- postępowanie w zakresie kontroli legalności zatrudnienia.
Omawiana ustawa określa ponadto warunki wykonywania pracy przez cudzoziemców podejmujących zatrudnienie na terytorium RP.
