Jednym ze skutków rozróżnienia nierównego traktowania będącego jednocześnie dyskryminacją oraz niebędącego dyskryminacją było zróżnicowanie zasad dochodzenia roszczenia – a korzystniejsze zasady dotyczy wyłącznie pracowników dyskryminowanych.13
Przede wszystkim Kodeks pracy dla pracowników dyskryminowanych przewiduje ułatwienie proceduralne przy dochodzeniu roszczenia – odszkodowania. Obowiązkiem pracownika jest wskazanie w pozwie okoliczności faktycznych uprawdopodobniających nierówne traktowanie oraz fakt, że mniej korzystne traktowanie wynikało z przyczyny zakazanej przez prawo. Natomiast ciężar udowodnienia, że nierówne traktowanie oparte było na obiektywnych przesłankach spoczywa na pracodawcy. Ponadto osoba, wobec której pracodawca naruszył zasadę równego traktowania w zatrudnieniu, ma prawo do odszkodowania w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę.
Natomiast w przypadku nierównego traktowania pracownika z przyczyn, których nie można uznać za dyskryminacje, nie można było skorzystać z ułatwień procesowych. Nie miała zastosowania również wysokość minimalnego odszkodowania.
Po nowelizacji, w związku z uznawaniem za dyskryminację każdego nieuzasadnionego obiektywnymi przyczynami nierównego traktowania pracowników, przytoczone powyżej różnice zostaną zatarte, ze względu na brak rozgraniczenia zwykłego nierównego traktowania oraz dyskryminacji.
Klaudia Utkowska
