Jeśli przedsiębiorca prowadzi uproszczoną księgowość, czyli podatkową księgę przychodów i rozchodów (PKPiR), to musi to robić także w okresie zawieszenia działalności gospodarczej.
W okresie zawieszenia nie można co do zasady osiągać przychodów z bieżącej działalności gospodarczej, ale z kolei można uzyskać przychód:
- z należności powstałych przed datą zawieszenia,
- ze sprzedaży własnych środków trwałych i wyposażenia.
Takie przychody należy ewidencjonować w PKPiR.
W trakcie zawieszenia można też ponosić koszty, które mają na celu zachowanie bądź zabezpieczenie źródła przychodów lub wynikają ze zobowiązań finansowych podjętych przed zawieszeniem działalności. Mogą to być:
- czynsz za wynajem lokalu,
- opłaty za media (np. telefony, gaz, woda, energia elektryczna),
- podatek od nieruchomości,
- opłaty za wieczyste użytkowanie gruntu,
- opłaty ze serwis internetowy,
- opłaty za ochronę obiektów firmowych,
- składki na ubezpieczenie komunikacyjne samochodów firmowych,
- składki na ubezpieczenia majątkowe,
- raty leasingowe za okres zawieszenia działalności,
- opłaty za prowadzenie rachunku bankowego.
Opłaty ponoszone w okresie zawieszenia należy ewidencjonować w PKPiR jako koszty uzyskania przychodu (mające na celu zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów).
Przykład
Pani Ewa zawiesiła prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej od marca do września 2020 r. W tych miesiącach będzie opłacać raty leasingowe za samochód oraz abonament za telefon. Wydatki te ujmie w PKPiR i rozliczy jako koszty podatkowe w zeznaniu za 2020 r. Nie może jednak odliczyć poniesionych w okresie zawieszenia wydatków na paliwo do samochodu ani kosztów rozmów telefonicznych (chyba że te rozmowy wiązały się z zabezpieczeniem lub zachowaniem źródła przychodów).
Uwaga! Jeśli okres zawieszenia działalności gospodarczej obejmuje 1 stycznia albo koniec roku podatkowego, należy pamiętać o przeprowadzeniu spisu z natury.
Źródło: biznes.gov.pl
B.O.
