Z dniem 1 stycznia 2020 r. weszła w życie zmiana w przepisach ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz.U. z 2019 r. poz. 1040, ze zm.), zwanej dalej „k.p.”, dotycząca przepisów tejże ustawy, regulujących kwestie wygaśnięcia stosunku pracy.
Wspomnianą powyżej korektę legislacyjną wprowadzono na podstawie aktu prawnego, mającego na celu zmniejszenie obciążeń prawnych i administracyjnych dla obywateli i przedsiębiorców, chodzi w tym przypadku o ustawę z dnia 31 lipca 2019 r. o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia obciążeń regulacyjnych (Dz.U. poz. 1495). Niniejsza ustawa weszła w życie z dniem 1 stycznia 2020 r., z wyjątkami. Jak to już zostało wskazane – dla zmiany w k.p. terminem wejścia w życie jest początek 2020 r.
Modyfikacja prawna odnosząca się do przepisów k.p. polega na zmianie brzmienia fragmentu zapisu w pkt 2 § 3 art. 632, w taki sposób, aby w artykule tym przywołać aktualny tytuł aktu normatywnego. W tym miejscu trzeba podkreślić, że art. 632 § 3 pkt 2 k.p. stanowi konstrukcję prawną określającą jeden z przypadków niestosowania art. 632 § 1 k.p., zgodnie z którym z dniem śmierci pracodawcy umowy o pracę z pracownikami wygasają, z zastrzeżeniem § 3-11. Oznacza to zatem, że – w myśl art. 632 § 3 pkt 2 k.p., w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2020 r. – przepis art. 632 § 1 k.p. nie ma zastosowania w przypadku ustanowienia zarządu sukcesyjnego z chwilą śmierci pracodawcy, zgodnie z ustawą z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz.U. poz. 1629).
Jest to zatem w istocie zmiana o charakterze technicznym, redakcyjnym, bowiem dotychczasowe odesłanie do ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej, zastąpiono odniesieniem do tej ustawy, która – począwszy od dnia 1 stycznia 2020 r. – posiada zmieniony tytuł (ustawa o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw). Z punktu widzenia zapisów kodeksowych jest to więc korekta nie wnikająca w merytoryczną tkankę unormowań, należy jednocześnie zauważyć, iż w ustawie z dnia 5 lipca 2018 r. jest znacznie więcej zmian niż tylko przeredagowanie tytułu. W ramach ustawy z dnia 31 lipca 2019 r. o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia obciążeń regulacyjnych przewidziano szereg ingerencji w treść ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. Dotyczy to w szczególności takich aspektów przywołanej ustawy jak:
- nadanie nowego brzmienia tytułom poszczególnych rozdziałów,
- określenie nowego brzmienia w stosunku do wybranych obszarów regulacyjnych,
- zmiany o charakterze dostosowującym oraz precyzującym.
W tym kontekście nowelizacja ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. wpływa, pośrednio, na postanowienia zawarte w k.p.
Zmianę w k.p. wprowadzono na podstawie art. 4 ustawy z dnia 31 lipca 2019 r. (Dz.U. poz. 1495).
Maciej Ofierski
