Obowiązująca od dnia 24 czerwca br. ustawa z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID-19 (Dz.U. poz. 1086), dalej jako „Tarcza 4.0”, umożliwia pracodawcom tworzącym zakładowy fundusz świadczeń socjalnych (ZFŚS) zawieszenie obowiązków związanych z tą formą prowadzenia działalności socjalnej na rzecz pracowników.
Stosowne zapisy w powyższym zakresie przedmiotowym zostały zawarte w art. 15ge, który wprowadzono – za pośrednictwem Tarczy 4.0 – do ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. poz. 374, z późn. zm.), zwanej dalej „ ustawą antykryzysową”.
W myśl postanowień art. 15ge ust. 1 ustawy antykryzysowej – w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19, w przypadku wystąpienia u pracodawcy w rozumieniu art. 3 k.p. spadku obrotów gospodarczych (art. 15g ust. 9 ustawy antykryzysowej) lub istotnego wzrostu obciążenia funduszu wynagrodzeń (art. 15gb ust. 2 ustawy antykryzysowej) pracodawca może zawiesić obowiązki:
- tworzenia lub funkcjonowania ZFŚS,
- dokonywania odpisu podstawowego,
- wypłaty świadczeń urlopowych
– o których mowa w ustawie z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1070).
Jeżeli u pracodawcy, o którym mowa w art. 15ge ust. 1 ustawy antykryzysowej, działają organizacje związkowe reprezentatywne w rozumieniu art. 15g ust. 11 pkt 1 albo 2 ustawy antykryzysowej, zawieszenie obowiązków dotyczących ZFŚS w powyżej wskazanym zakresie następuje w porozumieniu z tymi organizacjami związkowymi.
W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19, w przypadku wystąpienia u pracodawcy w rozumieniu art. 3 k.p. spadku obrotów gospodarczych (art. 15 g ust. 9 ustawy antykryzysowej) lub istotnego wzrostu obciążenia funduszu wynagrodzeń (art. 15gb ust. 2 ustawy antykryzysowej), nie stosuje się postanowień układów zbiorowych pracy lub regulaminów wynagradzania, wprowadzonych na podstawie art. 4 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, ustalających wyższą wysokość odpisu na ZFŚS oraz inne świadczenia o charakterze socjalno-bytowym niż określa ta ustawa. W takim przypadku stosuje się wysokość odpisu na ten fundusz określoną w tej ustawie.
Maciej Ofierski
