Liczba pracujących według stanu na 31 marca 2019 r. wyniosła 9635,6 tys. osób i była o 2,5% wyższa niż przed rokiem, a wzrost ten niższy od notowanego w I kwartale ub. roku (kiedy wyniósł 2,9%). Udział pracujących w sektorze prywatnym zwiększył się w stosunku do I kwartału 2018 r. i wyniósł 68,3% (przed rokiem 67,9%).
Przeciętne zatrudnienie
w I kwartale br. wyniosło 9172,7 tys. osób i było o 2,7% wyższe niż przed rokiem (odpowiednio w ub. roku wzrost o 2,8%). Wysoki wzrost zatrudnienia odnotowano w sekcjach: działalność profesjonalna, naukowa i techniczna (o 7,9%), zakwaterowanie i gastronomia (o 7,4%), informacja i komunikacja (o 6,5%), budownictwo oraz transport i gospodarka magazynowa (o 5,5%), dostawa wody; gospodarowanie ściekami i odpadami; rekultywacja (o 3,3%); natomiast niewielki wzrost w górnictwie i wydobywaniu (o 0,8%), administracji publicznej i obronie narodowej; obowiązkowych zabezpieczeniach społecznych oraz w wytwarzaniu i zaopatrywaniu w energię elektryczną, gaz, parę wodną i gorącą wodę (po 1,0%), działalności finansowej i ubezpieczeniowej (o 1,1%). Spadek zatrudnienia odnotowano w rolnictwie, leśnictwie, łowiectwie i rybactwie (o 1,5%), administrowaniu i działalności wspierającej (o 1,2%). Obniżyło się również zatrudnienie, podobnie jak w ub. roku, w obsłudze rynku nieruchomości (o 0,2%).
Przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto w gospodarce narodowej ukształtowało się w I kwartale br. na poziomie 4950,94 zł, tj. o 7,1% wyższym niż w analogicznym okresie ub. roku. W sektorze publicznym wyniosło 5752,78 zł (wzrost do anologicznego okresu ub. roku o 8,0%), a w sektorze prywatnym 4647,49 zł (wzrost odpowiednio o 6,8%). Na wyższą dynamikę wynagrodzeń ogółem wpłynął wysoki wzrost płac w sferze budżetowej, który wyniósł 6,8% (wobec wzrostu o 4,3% w analogicznym okresie ub. roku) oraz w sektorze przedsiębiorstw, który wyniósł 6,7%. Siła nabywcza przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto w gospodarce narodowej była o 5,7% większa niż przed rokiem (przed rokiem 4,7%). W porównaniu z I kwartałem ub. roku wzrost przeciętnego wynagrodzenia odnotowano we wszystkich sekcjach, w tym najwyższy w sekcji: górnictwo i wydobywanie (o 16,6%), opieka zdrowotna i pomoc społeczna (o 12,2%), administrowanie i działalność wspierająca (o 8,6%), edukacja (o 7,8%). W sekcji przetwórstwo przemysłowe oraz handel; naprawa pojazdów samochodowych wzrost wynagrodzeń był zbliżony do wzrostu dla ogółem w gospodarce narodowej, tj. o 6,9%. Najniższy wzrost wynagrodzeń odnotowano w sekcji: wytwarzanie i zaopatrywanie w energię elektryczną, gaz, parę wodną i gorącą wodę (o 1,2%), działalność finansowa i ubezpieczeniowa (o 4,3%), administracja publiczna i obrona narodowa; obowiązkowe zabezpieczenia społeczne (o 4,5%), informacja i komunikacja (o 4,7%), rolnictwo, leśnictwo, łowiectwo i rybactwo (o 4,8%).
Przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto bez wypłat nagród rocznych w gospodarce narodowej wyniosło w I kwartale br. 4758,11 zł i było o 7,3% wyższe niż przed rokiem. Największy wzrost przeciętnego wynagrodzenia zanotowano w sekcjach: górnictwo i wydobywanie (o 16,6%), opieka zdrowotna i pomoc społeczna (o 12,2%), administrowanie i działalność wspierająca (o 8,6%), edukacja (o 8,4%). W sekcji przetwórstwo przemysłowe oraz handel; naprawa pojazdów samochodowych wzrost wynagrodzeń był zbliżony do wzrostu dla ogółem w gospodarce narodowej, tj. o 6,9%; natomiast najniższy wzrost odnotowano w sekcji: wytwarzanie i zaopatrywanie w energię elektryczną, gaz, parę wodną i gorącą wodę (o 1,3%), działalność finansowa i ubezpieczeniowa (o 4,3%), informacja i komunikacja (o 4,7%), rolnictwo, leśnictwo, łowiectwo i rybactwo (o 4,8%).
W porównaniu z I kwartałem ubiegłego roku największy wzrost przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto i brutto bez wypłat nagród rocznych odnotowano w województwie kujawsko-pomorskim (odpowiednio o 8,2% i o 8,6%), śląskim (odpowiednio o 8,2% i o 8,4%), małopolskim (odpowiednio o 7,9% i o 8,1%), łódzkim (odpowiednio o 7,5% i o 7,7%), lubuskim i pomorskim (odpowiednio o 7,3% i o 7,5%); najmniejszy w woj. opolskim (odpowiednio o 5,7% i o 6,0%), donośląskim (odpowiednio o 5,8% i o 5,7%).
Podobnie jak w 2018 r. poziom wynagrodzeń wyższy niż średnio w kraju odnotowano w trzech województwach, tj.: w mazowieckim (odpowiednio o 20,4% i o 22,2%), pomorskim (odpowiednio o 0,8% i o 0,5%), dolnośląskim (odpowiednio o 0,2% i o 0,5%). Najniższe wynagrodzenia (mniejsze niż średnio w kraju) odnotowano w woj. warmińsko-mazurskim (odpowiednio o 15,0% i o 17,4%), podkarpackim (odpowiednio o 13,7% i o 15,5%), świętokrzyskim (odpowiednio o 12,4% i o 14,6%) i kujawsko-pomorskim (odpowiednio o 12,1% i o 13,3%).
źródło: GUS
