Umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku prawnego – łatwiejsze rozwiązanie w okresie epidemii

11

Obowiązująca od dnia 24 czerwca br. ustawa z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID-19 (Dz.U. poz. 1086), zwana dalej „Tarczą 4.0”, wprowadza ułatwienia m.in. w zakresie rozwiązania umów o zakazie konkurencji obowiązującym po ustaniu określonego stosunku prawnego.

Zmiany w tym obszarze zawiera art. 15gf, który został dodany – za pośrednictwem Tarczy 4.0 – do ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. poz. 374, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą antykryzysową”. Należy podkreślić, że wspomniany art. 15gf ustawy antykryzysowej odnosi się nie tylko do umów o zakazie konkurencji obowiązujących po ustaniu stosunku pracy, ale również do umów tego rodzaju, które strony zawarły w ramach umów cywilnoprawnych.

Zgodnie zatem z art. 15gf ustawy antykryzysowej – w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ogłoszonego z powodu COVID-19, strony umowy o zakazie konkurencji obowiązującym po ustaniu:

  • stosunku pracy,
  • umowy agencyjnej,
  • umowy zlecenia,
  • innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z ustawą z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny stosuje się przepisy dotyczące zlecenia,
  • umowy o dzieło

— na rzecz których ustanowiono zakaz działalności konkurencyjnej, mogą ją wypowiedzieć z zachowaniem 7 dni.

Maciej Ofierski