„Czy wystawiając fakturę przelewową osobie prywatnej na sprzedany towar, paragon powinien być wbity na kasę od razu, czy po zaksięgowaniu płatności? A czy można wystawić fakturę sprzedażową na firmę na towar, którego nie ma na kasie fiskalnej?”
Odnosząc się do pierwszego pytania Czytelnika, zgodnie zaś z art. 19a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (u-VAT), obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi.
Oznacza to, że w większości przypadków sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności, to nie data zapłaty, lecz moment …
(…) dokonania czynności decydują o konieczności jej zaewidencjonowania za pośrednictwem kasy rejestrującej. Innymi słowy, sprzedaż należy udokumentować z chwilą wykonania usługi.
Obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej dotyczy czynności sprzedaży w rozumieniu ww. przepisu i jest nierozerwalnie związany z powstaniem obowiązku podatkowego. Ewidencjonowanie sprzedaży w terminie innym niż moment powstania obowiązku podatkowego prowadziłoby do niezgodności prowadzonej ewidencji z rzeczywistym przebiegiem operacji gospodarczych.
Biorąc pod uwagę tak skonstruowane drugie pytanie, Autor niestety nie rozumie, co Czytelnik ma dokładnie na myśli.
Dokumentacja sprzedaży na rzecz firm (przedsiębiorców) odbywa się poprzez wystawienie faktury VAT, gdy sprzedawca jest czynnym podatnikiem VAT. Firma korzystająca ze zwolnienia z VAT ma obowiązek wystawić fakturę tylko wtedy, gdy poprosi o to nabywca.
Oczywiście może się zdarzyć, że do sprzedaży zaewidencjonowanej na kasie fiskalnej nabywca wystąpi z żądaniem o wystawienie faktury. Sprzedawca ma obowiązek wystawić fakturę do paragonu, gdy takie żądanie ma miejsce do trzech miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty. Nabywca ma wówczas obowiązek zwrócić sprzedawcy paragon, który należy podpiąć do wystawionej faktury w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania transakcji sprzedaży.
Przepisy wymagają, aby – gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej za pomocą kasy rejestrującej – do kopii faktury podatnik dołączył paragon dokumentujący tę sprzedaż. Takiego obowiązku nie ma tylko wtedy, gdy:
– sprzedaż dokumentowana jest fakturą emitowaną za pomocą kasy rejestrującej,
– wartość sprzedaży i kwota podatku należnego zostały zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.
Faktura bez paragonu może więc stanowić pewien problem na gruncie podatku VAT. Jeżeli nie ma paragonu, z którego wynikałby związek ze sprzedażą przedstawioną na fakturze, podatnik może być zobowiązany do zapłaty VAT zarówno z faktury, jak i raportu fiskalnego. Dołączenie paragonu ma na celu wyłącznie zapewnienie rzetelności prowadzonych ewidencji oraz dokumentów (faktur), które muszą dotyczyć konkretnej, ściśle określonej transakcji.
Również organy podatkowe potwierdzają, że sprzedawca ma obowiązek wystawić fakturę także wtedy, gdy sprzedaż została udokumentowana innymi dowodami niż paragon.
Z drugiej strony faktura bez paragonu jest możliwa do wystawienia, gdy sprzedawca jest w posiadaniu innych dokumentów, które również mogą potwierdzać sprzedaż, np.: potwierdzenie płatności przez kartę czy potwierdzenie przelewu.
Jednak gdy nie będzie możliwe jednoznaczne zidentyfikowanie danej transakcji w przypadku zagubienia paragonu, faktury nie należy wystawiać, można się bowiem narazić na konieczność opodatkowania ponownego transakcji.
Sandra Grzywocz-Nowak – adwokat
Podstawa prawna:
Ustawa z dn. 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług – Dz.U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.
