Świadectwo pracy – nowy wzór oraz zmiany obowiązujące od dnia 7 września 2019 r.

59

Z dniem 7 września 2019 r. weszły w życie zmiany do rozp. MRPIPS z dnia 30 grudnia 2016 r. w sprawie świadectwa pracy (Dz.U. z 2018 r. poz. 1289, ze zm.), których celem jest dostosowanie przepisów wykonawczych do ostatnich nowelizacji Kodeksu pracy (k.p.).

Regulacje zmieniające zawarto w rozp. MRPIPS z dnia 30 sierpnia 2019 r. (Dz.U. poz. 1709), stanowiącym nowelę do wymienionego powyżej aktu podstawowego.

Nowelizacja obejmuje zapisy zmierzające do zapewnienia zgodności przepisów rozp. MRPIPS z dnia 30 grudnia 2016 r. ze zmianami wynikającymi z:

  • ustawy z dnia 16 maja 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1043), która weszła w życie z dniem 7 września 2019 r.,
  • ustawy z dnia 10 stycznia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze skróceniem okresu przechowywania akt pracowniczych oraz ich elektronizacją (Dz.U. poz. 357), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2019 r.

Pierwsza ze zmian to nadanie nowego brzmienia ust. 2 w § 2 rozp. podstawowego. Zmiana ta jest związana z wejściem w życie, z dniem 7 września br., art. 97 § 21 k.p., który przewiduje, iż w ciągu 14 dni od otrzymania świadectwa pracy pracownik może wystąpić z wnioskiem do pracodawcy o sprostowanie świadectwa pracy, a w razie jego nieuwzględnienia przez pracodawcę pracownikowi będzie przysługiwało, w ciągu 14 dni od zawiadomienia o odmowie sprostowania świadectwa pracy, prawo wystąpienia z żądaniem sprostowania świadectwa pracy do sądu pracy. Ponadto, w przypadku niezawiadomienia przez pracodawcę o odmowie sprostowania świadectwa pracy – żądanie sprostowania wnosi się do sądu pracy. Zmiana § 2 ust. 2 rozp. podstawowego polega na dostosowaniu treści tego unormowania do cyt. przepisu k.p. Odpowiednie korekty w tym zakresie przedmiotowym zastosowano także w pouczeniu stanowiącym integralną część pomocniczego wzoru świadectwa pracy. Po noweli pouczenie nie będzie już zawierać obowiązku wskazania przez pracodawcę pracownikowi sądu rejonowego – sądu pracy właściwego do wniesienia żądania o sprostowanie. Wynika to stąd, że normy kodeksowe nie nakładają na pracodawców takiego obowiązku, wskutek czego dotychczasowy zapis nie posiada dostatecznego ustawowego umocowania.

Warto podkreślić, że w rozp. zmieniającym z dnia 30 sierpnia 2019 r. zawarto nowy pomocniczy wzór świadectwa pracy (załącznik), uwzględniający modyfikacje prawne wprowadzone na szczeblu ustawowym.

Uchylenie § 4 rozp. podstawowego wiąże się z tym, że ujęta w tym przepisie regulacja odnosząca się do terminu wydania świadectwa pracy została w całości przeniesiona do k.p. (art. 97 § 1).

Uchylenie § 6 rozp. podstawowego wynika z wejścia w życie z dniem 1 stycznia 2019 r. art. 9412 k.p., który nakłada na pracodawcę obowiązek wydania kopii całości lub części dokumentacji pracowniczej, w tym świadectwa pracy, na wniosek pracownika lub byłego pracownika albo innych upoważnionych osób wskazanych w tym przepisie. W tym kontekście dotychczasowa regulacja § 6 rozp. podstawowego może być uznana za zbędną.

Przepisy obowiązującego od dnia 1 stycznia 2019 r. art. 947 k.p. zobowiązują pracodawcę do zniszczenia dokumentacji pracowniczej w taki sposób, aby uniemożliwić odtworzenie jej treści, w terminie do 12 miesięcy po upływie ustawowego okresu przechowywania. W celu harmonizacji regulacji wykonawczych z przepisami k.p. zdecydowano o zmianie brzmienia § 7 ust. 5 rozp. MRPIPS z dnia 30 grudnia 2016 r. Oznacza to, że w przypadkach określonych w rozp. z dnia 30 grudnia 2016 r. pracodawca, najpóźniej w dniu wydania pracownikowi nowego świadectwa pracy, usuwa z akt osobowych pracownika i niszczy poprzednio wydane świadectwo pracy w sposób uniemożliwiający odtworzenie jego treści (jest to zatem zmiana typowo dostosowawcza).

W ramach noweli skorygowano również zapis zawarty w § 3 rozp. podstawowego. Przepis ten – w brzmieniu obowiązującym od dnia 7 września 2019 r. – stanowi, iż w przypadku upoważnienia przez pracownika innej osoby do odbioru świadectwa pracy upoważnienie może być dostarczone pracodawcy w postaci papierowej lub elektronicznej.

Maciej Ofierski