Ulga B+R jest rozwiązaniem wprowadzonym przez tzw. ustawy o innowacyjności na przestrzeni lat 2016 – 2017, zaprojektowanym jako narzędzie stymulujące wzrost innowacyjności polskiej gospodarki. Celem autorów ulgi było dynamiczne przyspieszenie przebudowy konstrukcji polskiej gospodarki, tak aby działalność innowacyjna z obszaru wysokich technologii i rozwiązań stawała się w szybkim tempie decydującym czynnikiem w tworzeniu wzrostu dochodu narodowego i podniesienia poziomu dobrobytu w Polsce.
W 2018 roku ulga B+R zaczęła obowiązywać w swojej pełnej skali. Oznacza to, że wszyscy przedsiębiorcy niezależnie od wielkości posiadanej firmy, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową mogą korzystać z dodatkowego odliczenia od podstawy opodatkowania w wysokości 100% kosztów kwalifikowanych. Co więcej, w przypadku centrów badawczo-rozwojowych wysokość odliczeń może sięgać nawet do 150%.
Analiza wstępnych danych za podatek CIT pozwala stwierdzić, że ulga stała się bardziej popularna. Natomiast wysokość zgłoszonych wydatków na prace B+R pozostaje na podobnym poziomie co w roku 2017.
Przedsiębiorcy zgłosili zdecydowanie wyższe koszty związane z patentowaniem, co może świadczyć o rosnącym zainteresowaniu ochroną wytworzonego IP. Pozytywnym zjawiskiem jest także wzrost wydatków związanych z wynajmem aparatury, co pośrednio może oznaczać rosnące zainteresowanie współpracą ze światem naukowym przy pracach B+R.
Wydatki związane z kosztami pracy oraz na ekspertyzy naukowe pozostały praktycznie na tym samym poziomie, znacząco niższe są wydatki na materiały i surowce do prac B+R. Firmy skorzystały również z wprowadzonych od 2018 r. możliwości odliczeń nowych grup kosztów.
Źródło: MPiT
