Kodeks rodzinny i opiekuńczy – nowa wersja przepisów

83

W Dzienniku Ustaw z dnia 30 października 2019 r. pod pozycją 2086 opublikowano obwieszczenie Marszałka Sejmu RP z dnia 18.10.2019 r., w załączniku do którego został zawarty nowy jednolity tekst ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. z 2017 r. poz. 682), zwanej dalej „KRO”.

W aktualnym jednolitym tekście KRO uwzględniono zmiany wynikające z:

  1. wyroku TK z dnia 16 maja 2018 r. sygn. akt SK 18/17 (Dz.U. poz. 950),
  2. ustawy z dnia 31 stycznia 2019 r. o rodzicielskim świadczeniu uzupełniającym (Dz.U. poz. 303),
  3. ustawy z dnia 16 maja 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz ustawy – Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. poz. 1146),
  4. przepisów ogłoszonych przed dniem 15 października 2019 r.

Jednolity tekst KRO nie obejmuje kilku unormowań wymienionych w wyliczeniu powyżej aktów prawnych – są to regulacje przejściowe oraz określające terminy wejścia w życie danej nowelizacji. Wspomniane przepisy wyszczególniono w ust. 2 obwieszczenia Marszałka Sejmu RP z dnia 18 października 2019 r.

Przepisy KRO normują sprawy m.in. z zakresu:

  • małżeństwa (zawarcie i ustanie małżeństwa, prawa i obowiązki małżonków, małżeńskie ustroje majątkowe),
  • pokrewieństwa i powinowactwa (m.in. kwestie pochodzenia dziecka, macierzyństwa),
  • przysposobienia osoby małoletniej,
  • obowiązków alimentacyjnych.

Art. 28 par. 1 KRO stanowi, iż w przypadku gdy jeden z małżonków pozostających we wspólnym pożyciu nie spełnia ciążącego na nim obowiązku przyczyniania się do zaspokajania potrzeb rodziny, sąd może nakazać, ażeby wynagrodzenie za pracę albo inne należności przypadające temu małżonkowi były w całości lub w części wypłacane do rąk drugiego małżonka.

Nakaz, o którym mowa w powyższym przepisie, zachowuje moc mimo ustania po jego wydaniu wspólnego pożycia małżonków. Sąd może jednak na wniosek każdego z małżonków nakaz ten zmienić bądź uchylić.

W razie przemijającej przeszkody, która dotyczy jednego z małżonków pozostających we wspólnym pożyciu, drugi małżonek może za niego działać w sprawach zwykłego zarządu, w szczególności może bez pełnomocnictwa pobierać przypadające należności, chyba że sprzeciwia się temu małżonek, którego przeszkoda dotyczy. Względem osób trzecich sprzeciw jest skuteczny, jeżeli był im wiadomy.

Maciej Ofierski