Kodeks karny 2019 – ogłoszono jednolite przepisy ustawy

103

W Dzienniku Ustaw z dnia 14 października 2019 r. pod pozycją 1950 opublikowano obwieszczenie Marszałka Sejmu RP z dnia 11.09.2019 r., w załączniku do którego zawarto nową – urzędowo ujednoliconą wersję ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1600), zwanej dalej „K.k.”

W nowym jednolitym tekście K.k. uwzględniono zmiany wynikające z:

  • ustawy z dnia 4 października 2018 r. o zmianie ustawy – Kodeks wykroczeń oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2077),
  • ustawy z dnia 21 lutego 2019 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z zapewnieniem stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz. U. poz. 730),
  • ustawy z dnia 15 marca 2019 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz ustawy – Kodeks karny (Dz.U. poz. 870),
  • wyroku TK z dnia 18 kwietnia 2019 r. sygn. akt K 14/17 (Dz.U. poz. 858),
  • wyroku TK z dnia 11 czerwca 2019 r. sygn. akt P 20/17 (Dz.U. poz. 1135),
  • ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1579),
  • przepisów ogłoszonych przed dniem 10 września 2019 r.

Aktualny tekst K.k. nie obejmuje regulacji określających terminy wejścia w życie powyżej wymienionych nowelizacji oraz przepisów technicznych i mających przejściowy charakter, które zostały wyszczególnione w ust. 2 obwieszczenia Marszałka Sejmu RP z dnia 11 września 2019 r.

Kodeks karny dzieli się na następujące części:

  1. Część ogólną, określającą m.in. zasady odpowiedzialności karnej, formy popełnienia przestępstwa, rodzaje kar i środków karnych,
  2. Część szczególną zawierającą katalog przestępstw podlegających karze na podstawie przepisów K.k. oraz określającą wysokość kary przewidzianej w związku z popełnieniem danego przestępstwa,
  3. Część wojskową.

W Części szczególnej zawarto m.in. Rozdział zatytułowany „Przestępstwa przeciwko prawom osób wykonujących pracę zarobkową”. W art. 218 – 221 K.k. wskazano przestępstwa polegające np. na złośliwym lub uporczywym naruszaniu praw pracownika wynikających ze stosunku pracy lub ubezpieczenia społecznego, odmowie ponownego przyjęcia do pracy (na podstawie orzeczenia o przywróceniu wydanego przez właściwy organ), niewypłacaniu wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia ze stosunku pracy mimo orzeczenia sądu do wypłaty. Odpowiedzialność karna przewidziana jest również za niedopełnianie obowiązków z zakresu BHP, wskutek czego dochodzi do narażenia pracownika na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Brak zawiadomienia w terminie właściwego organu o wypadku przy pracy lub chorobie zawodowej albo niesporządzenie lub nieprzedstawienie wymaganej dokumentacji również naraża sprawcę na karę, zgodnie z zapisami K.k.

Maciej Ofierski